تأثیر افزودن نانوذرات هیدروکسی آپاتیت بر زیست فعالی و استحکام فشاری سیمان گلاس آینومر دندانی

مقدمه: سیمان­گلاس­آینومر از مهمترین مواد ترمیمی مورد استفاده در دندانپزشکی است. هیدروکسی آپاتیت نیز از جمله شناخته شده­ترین بیوسرامیک­های زیست فعال به­شمار می­رود. هدف اصلی از این پژوهش، ساخت سیمان گلاس آینومر حاوی ذرات هیدروکسی آپاتیت به منظور ارتقای زیست فعالی و استحکام فشاری سیمان گلاس بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی ذرات هیدروکسی آپاتیت طبیعی از استخوان حیوان استحصال شد. جزء سرامیکی سیمان­گلاس­آینومر هم به روش ذوبی تهیه و مشخصه­یابی گردید. ذرات هیدروکسی آپاتیت در مقادیر1، 3، 5 و 7 درصد وزنی به جزء سیمانی گلاس افزوده شد. زیست فعالی و استحکام فشاری سیمان گلاس آینومر حاوی هیدروکسی آپاتیت در محلول شبیه سازی شده بدن ارزیابی شد. تحلیل آماری داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه انجام شد (3=n).  یافته ها: نتایج آزمون های مشخصه یابی ساخت جزء سرامیکی سیمان گلاس به روش ذوبی را تأیید کرد. ساختار کاملاً آمورف و شیشه ای گلاس و ترکیب شیمیایی مناسب آن توسط آزمون های مشخصه یابی به اثبات رسید. نتایج حاصل از آزمون غوطه وری در محلول شبیه سازی شده بدن نشان داد که وجود بیوسرامیک هیدروکسی آپاتیت در گلاس آینومر باعث افزایش زیست فعالی سیمان گلاس آینومر در محلول شبیه سازی شده بدن می شود. نتایج آزمون سنجش استحکام فشاری هم نشان داد که افزودن هیدروکسی آپاتیت تا 5 درصد وزنی، باعث افت استحکام فشاری نمونه های گلاس نخواهد شد. نتیجه گیری: برپایه نتایج این پژوهش مناسب ترین نمونه از لحاظ استحکام فشاری برای کاربرد در مصارف دندانپزشکی، مخلوط گلاس آینومر با 5 درصد وزنی هیدروکسی آپاتیت بود که زیست فعالی آن نیز در محلول شبیه سازی شده بدن به اثبات رسید. معرفی این ترکیب نوین می تواند گام مهمی در توسعه سیمان های گلاس آینومر باشد.